2011-01-30

Jakby tu wyrwać się z codziennego pędu?

Codzienność to wymagający wyścig z czasem...
A gdyby tak wyrwać się codziennemu obowiązku i rutynie własnych myśli oraz przyzwyczajeń ku cudnym manowcom i pójść własną drogą, niekoniecznie pod prąd?
A może wystarczy kupić "lansiarską" torbę i niech ona nam o tym przypomina: "Nie dajmy się zwariować" :)
Miłego tygodnia wszystkim zabieganym, zapracowanym :)



źródło: folkhome.pl

2011-01-25

Her Morning Elegance by Oren Lavie

Nie nowe, a odkrycie.
Nie moja muzyka, ale fascynujaca idea i wykonanie.
Pobudza wyobraznie... nawet te zaspana.



Samych pieknych porannych uniesien artystycznych!
Pomimo bladych spojrzen, rozsypanych ziarenek kawy obok kubka bo na spiaco nie celuje sie latwo, i nerwowych poszukiwan skarpetek do pary :)))
Milego odbioru!!!!!!

Ale jaja!!!


 
Jest bardzo wiele smaczkow w polskiej rzeczypospolitej post-komunistycznej. Mamy dwudziesty pierwszy wiek, a sceny jak z filmow Barei nadal sa nam nie obce :)
Ja delektuje sie tymi smaczkami, bo na ile na polska codziennosc nie mamy wielkiego wplywu, pozostaje nam spojrzec na to wszystko z innej strony... dla mnie ze strony dobrowolnej emigracji.

Bedac w Polsce draznily mnie pewne artefakty "wspolzycia spolecznego", jakas forma zasciankowosci. Dzis lubuje sie w tym wszystkim, odkrywam na nowo, "kolekcjonuje". Przasnosc, swojskosc, nierzadko bezpretensjonalnosc. Zadnego tam francurzenia pod postacia 5-minutowego przepraszania, ze otarlo sie torebka o czyjsc plaszcz w przejsciu metra... Na polskim trotuarze ewentualnie mozna uslyszec gwarkowe "Soryyy!", a przez to blizej nam do Ameryki ;).

Ale nie odbiegajac od meritum rzeczy, chodzi mi dzisiaj o cale zaplecze wspomnien.
Tych z dzieciectwa lat osiemdziesiatych i poczatku lat dziewiecdziesiatych, poczatkow wolnosci  i  tym samym poczatku  d o b r o b y t u   w o l no s c i .

Czy ktos pamieta mleko w butelkach, i konkurencyjne spojrzenia, kto dzis ma prawo do gestej smietanki z wierzchu?! Czy ktos pamieta wielkie buly z przedzialkiem, najpyszniejzsze z maslem i dzemem, tudziez w wersji offowej z pasztetem lub paprykarzem!!!!!!!!!  Ser bialy na wage pakowany w szary papier. To byly czasy!

Z ostatniej wyprawy na ojcowizne chociazby, powrocilam bogatsza o pare odkryc. W malych miasteczkach lub na osiedlach duzych miast, kryja sie sklepiki. Male sklepiki z orzechami na wage, ze sliwkami suszonymi "krajowymi" i "zagranicznymi", z produktami z gatunku ryz-mydlo-powidlo. Mozna zaopatrzyc sie w wiele coraz bardziej niszowych produktow, rzeklabym wrecz BIO. Szary papier toaletowy na rolki, jajka na sztuki!!!


Gdzie we Francji znajde jajka na sztuki!!! Byc moze po wsiach szukac mi trza, "prosto od kury". Popieczetowane i pozamykane w szescio- i wiecej-pakach, bezstresowo sa transportowane do domu. Nie powiem, dobrze jest tak i wygodnie. I nikt nie wyobraza sobie juz inaczej... ze mozna w papier lub do worka, i z cala poboznoscia ostroznie by nie roztluc po drodze, dostarczyc na kolacje.

Nie powiem zebym byla maniaczka Bio produktow. Unikajach konserwantow, sztucznych barwnikow, poszukujac sklepow z bio zywnoscia, nawdycham sie po drodze calego smrodu cywilizacji, nastresuje sie przy tym, produkujac wiele zbednych metabolitow adrenaliny, i niewiele z bio mi pozostanie.
Moze b i o-tox do wykonania za pare lat... ale to tez znak czasu, i o tym innym razem.


2011-01-23

Paris Paris


Pokolenia Paryżan posuwają się do przodu, miasto ma swój niezmienny czar...
Z wystawy miejskiej.

P.S. Na gotowanie przyjdzie czas bardziej łaskawy...

2011-01-22

Winter in Paris

Deszczowo, klasyk w Paryzu. Zima nie lubi Paryza, woli wielkie polacie do opruszania swymi gwiezdnymi bielami. Nikt nie lepi balwanow w Paryzu, (zeby nie pokusic sie na skrot myslowy, ze Paryzanie sami to balwany :]), nikt sie sniezkami nie obrzuca.
Duze miasta z reszta zimy nie zapraszaja do siebie najchetniej. Paraliz transportu, odwieczne korki jeszcze bardziej "zakorkowane". I tak od ponad miesiaca zima jest deszczowa.
Parasol i gumowce. Moda sama sie kreuje, po angielsku. I w stolicy mody troche nie na miejscu wygladaja te wszystkie kozuchowe emblematy i czapy, kiedy na zewnatrz plus cztery i kapusniak. Zatem troche karykaturalnie przewijaja sie przed oczami futrzaki na szpilkach lub w balerinach bez rajstop :].
Ja bynajmniej popadlam w chorobe, i nosa na zewnatrz nie wystawiam.
Popijam owocowa herbate z rumem (z resztkowej "christmas" kolekcji,  jakich wiele), i wsluchuje sie w lekkie brzmienia fortepianu. Niezobowiazujace. Bardzo pozytywne. Beegie Adair.
Niestety nie znalazlam dla Was wersji w ktora wsluchuje sie nieustannie. Pozostaje mi podzielic sie czyms "w tym stylu" w wersji piano z wiodacym instrumentem detym drewnianym (tak tak...!).
Milego odbioru...



I mimo wszystko polecam, na wieczory z ksiazka lub te leniwe, po prostu zatopione w fotelu...
Utwor "You make me feel so strong"  z plyty "Swingin' with Sinatra" Beegie Adair.



2011-01-18

Growing is forever

Zwykle najbardziej zaskakuje to, co powinno być rzeczą naturalną.
Jak naturalna przestrzeń.
Architektura natury.

Warto zobaczyć.

Growing is Forever from Jesse Rosten on Vimeo.

2011-01-17

Once upon a time... bociani lot

Bociani lot, Tanger 2010

Whats a Girl To Do

Codziennie odkrywamy coś, co już znamy... Na nowo obezwładnieni prawdami i oczywistościami. Nasza percepcja codziennie się zmienia, jak papierek lakmusowy reaguje na inne bodźce.
Tak oto odkryłam (chyba na nowo) przepiękny głos Natashy Khan (bo gdzieś od zawsze przebrzmiewał).
Myślę że to ta pora roku, kiedy jej głos budzi ze snu (zimowego letargu), koi do snu (po męczącym dniu).
Polecam. Nie tylko dla dziewczyn. Trochę magii.



PS. A miał być przepis na tartę bananowo waniliową - ale jeno okruszki po niej nie stanowiły idealnego medium do przekazu wizualnego "jej majestatycznej pyszności". Obiecuję poskromić odrobinę łakomstwo i w końcu podzielić się wydarzeniami z kuchni (choć to pewnie potrwa, gdyż kuchnia stanie się miejscem tęsknot za normalnością: Przydarzył mi się nobilitujący projekt, w który ugrzęznę do końca lutego. Może uda się potem pochwalić nim :]
Na urodziny za to będzie tort! licząc za Chopinem - sto pierwsze!)

2011-01-14

szaro, buro... tak jak lubie (lubiMY) :) czyli o matowym srebrze (o bogactwie) calej idei

Zmiany są potrzebne. A ze najlatwiej jest wprowadzac je w zycie w raz z pierwszym dniem roku, pierwszym dniem miesiąca czy tez wraz z poniedzialkiem... oto nastal sądny dzien.

Szaro, ale nie nudno, mam nadzieje.
Na bazalnym (nie banalnym wszakze) szarym tle mozna samemu wyksztalcic sobie opinie, nie nacechowaną ani nachalną kolorystyką , ani tez  narzuconą formą ...  Tutaj smaki, zapachy, dzwieki, slowa... mają byc wylacznie impresyjną refleksją , mają pobudzac do tworczych dzialan i altruizmu dzielenia sie tym, co nam sprawia radosc...
A ze zycie i otaczajacy nas swiat ma tyle do zaoferowania, nigdy nie braknie pasji, fascynacji i tematow.
Do opisania, do sfotografowania, do ugotowania, ...

Zycze Tym, ktorzy uczeszczają naszą przestrzen tworczo-odtworczą i "popelniają" wszelkie slowa krytyczno-natchnieniodajne, azeby odnalezli Tutaj jakąs doze energii, moze inspiracji, a na pewno odskoczni od codziennych spraw i "nie-estetycznych" informacji dnia codziennego.

Tutaj pogoda jest rozna. Raz rozswietlenie jesiennym sloncem, innym razem pochmurne i rozlane w ulewnych miejskich wodo-spadach, rozwiane polnocno-wschodnim frontem znad Francji w kierunku Polski... ale jedno jest pewne, nam jest dobrze, bo nie ma  n i e o d p o w i e d n i ej  pogody, jestesmy ewentualnie  nieodpowiednio ubrani!
Zarzucajac na ramiona radosc tworzenia i pasje, a na glowe pelna pomyslow nakladajac kaszkiet co by nie ulatnialy sie nadmiernie, brniemy przez szarosc, z usmiechem... kto sie dolaczy do nas?!  :)


2011-01-10

Pieczeń wieprzowa nadziewana śliwkami


Pieczyste. Soczyste. Jak u Mamy, czyli niedoscigniony dotychczas ideal.
Tak, aby opieczone z zewnatrz mieso zachowalo cala swoja soczystosc i miekkosc wewnatrz. I slodkosc suszonej sliwki i skarmelizowanej cebulki, wspolgrajaca z zadziornym aromatem czosnku. Lekko ziolowa nuta, pieprzna, a moze to pieprz ziolowy po prostu. I papryki tez nigdy za wiele.

Marzyl mi sie od dawna ten "projekt kulinarny", czyli potrawa wymagajaca ode mnie zaangazowania wiekszego niz przecietnie. Bo i efekt, jak przy wszystkich pieczonych i pieczystych, nigdy do konca nie jest wyliczony. Moje maniakalne probowanie, podbieranie i smakowanie, na nic tu sie nie zdaje. Tutaj intuicji trza zrobic miejsce.

I jak w kazdej "porzadnej kuchni" (takie pojecie zaczyna mnie przesladowac, jako gospodynie swojego zaulka kulinarnego :), zaroodporne naczynie do pieczenia i u mnie sie zaadoptowalo. I poza ryzem z jablkami ( z reszta niesatysfakcjonujacym w koncowym efekcie), nie doczekalo sie jeszcze ekskluzywnej sesji z miesiwem w roli glownej.

Wyobrazni kulinarnej nie musialam posylac na dlugie wyprawy, bo smak mamusinej pieczeni wieprzowej na tyle zostaje w pamieci, tej olfaktorycznej i gustatywnej (czy takie pojecie istnieje? nie wiem, dla mnie jest odzwierciedleniem odczuc jakie budzi we mnie owa pieczen :), ze przepis byl gotowy.

Ponad polkilogramowy schab wieprzowy czekal juz natarty zawczasu sola i czosnkiem. Zaimpregnowany tym aromatem, natarty jeszcze (niestety komercyjnym wynalazkiem) przyprawa do miesa wieprzowego (bez soli i glutaminianu sodu :), oblozony talarkami cebuli i marchewki, w towarzystwie suszonych sliwek, powedrowal do nagrzanego do czerwonosci piekarnika... buhaha!


Pieczen wieprzowa nadziewana suszonymi sliwkami  (Rôti de porc aux pruneaux)
przepis lada moment!

2011-01-09

Eklektyzm

Pasja do podrozowania, niegdys narodzona z ciekawosci i rozbujala programami typu "pieprz i wanilia", obecnie jeszcze bardziej intensywna potrzeba zobaczenia i "przezycia" tylu miejsc. Tyle kultur, obyczajow, barw, brzmien, smakow, tesknot.
W moim pokoju (jeszcze za licealno-studenckich czasow) powoli i nienachalnie powstawal eklektyczny styl. Pomimo iz nie z moich podrozy byly przywozone rozne drobiazgi, wkomponowywaly sie one jednak idealnie w moja przestrzen... zyciowa i estetyczna.
I tak pragnienie podrozowania i otaczania sie przedmiotami z roznych zakatkow swiata towarzyszy mi nadal. Nadal tez nie zaspokojona.
I o ile szwedzka estetyka minimalizmu jest przy eklektycznych wnetrzach jakims absurdem, mozna pogodzic obydwie jakosci, i wcale nie przedekorowac kiczowatymi ekwiwalentami.
Umiar, to klasyczny wzorzec. Wystarczy nim sie kierowac, z pewna doza intuicji, by w zyciu, sztuce, przestrzeni witalnej, kuchni, czy nawet w emocjach, nigdy nie zaskoczylo nas nachalne przedobrzenie.
I tego Wam zycze, przestrzeni niebanalnej, nienachalnej, odzwierciedlajacej Wasza wewnetrzna potrzebe estetyki...

Fotografia www.lightlocations.com

2011-01-07

Z ostatniej chwili

Stojac w oknie, czasem mamy ochote podzielic sie widokiem.
I oto dziele sie z Wami... 17h45 na przedmiesciach Paryza.

Ksiezycowka na Boulogne...


2011-01-05

Litchi... czyli rozkoszna soczystosc od listopada do stycznia


Uwielbiam sie im przygladac... wydobywac miazsz spod cienkiej sprezystej skorupki.

I swiadomosc, ze oto jest sezon i nacieszyc sie trza do woli, jak czeresniami w czerwcu, wiec "nacieszam sie"... tym owocem "dziwadlem", o bladorozowych, pastelowych odcieniach kryjacych w srodku perlisty miazsz...

I kiedy znajomy Malgasz opowiada, jak to u nich na Madagaskarze rosna cale polacie, najsoczystszych i najbardziej aromatycznych litchi,... budza sie "pierwotne" zakusy na czerwona wyspe baobabow.

Bo przeciez wszystko bylo juz niegdys gotowe do tej podrozy, cos jednak musialo ja opoznic... moze smakowac bedzie  b a r d z i e j   odlozona na pozniej... na deser, jak owoc litchi.

Galette des rois... czyli na Trzech Kroli

Jutro bedziemy swietowac Trzech Kroli, ale wszyscy od paru dni opchani sa juz frangipane zapiekanym we francuskim ciescie. Moje lakomstwo i tu zaznalo ukojenia.

Do szczegolow tradycji odsylam na wszystkie mozliwe frankofonskie strony. Nie czuje sie kompetentna w opisywaniu tradycji, ktore do naszych "swojskich-polskich" nie naleza.

Epiphanie na dodatek nie jest dniem wolnym od pracy (przeciwnie, w Polsce jutro bedziecie korzystac z wolnosci, czyz nie?! :), zatem tradycja jest, iz kazdy przynosi galette (znow :] ) do pracy i odbywa sie wspolna degustacja, dopuki ktos niepozornie nie natrafi na "twardy orzech do zgryzienia" w postaci porcelanowej figurki, za czasow wczesnego chrzescijanstwa w postaci ziarna bobu (fève).
Idziemy z duchem czasu, moze niedlugo beda to klucze USB lub MP3 w ciescie (he he), jak na razie tradycji ma stac sie zadosc... wiec, zapraszam do malej degustacji :))))



Na 6tego stycznia.

2011-01-03

... of the pure white snow

Bo pięknie jest patrzeć na delikatnie pruszące płatki śniegu. Zapatrzać się na nie. Ale gdy ich brak? Pięknie patrzeć na piękne białe jak śnieg wnętrza... :)
z kubkiem jaśminowej herbaty w dłoniach.
Cudne manowce!




(photo: www.lightlocations.com)

roztopy czyli rozkraplanie sie sniegu

Swieta mialy byz magiczne, sniezne, tak jak przed czasy... do swiat obietnica byla dotrzymana, juz w same swieta jednak na pasterke brnieto w mzawce. Marznacej mrzawce. I tak oto kolejny raz natura nas wystawia.
Moze dlatego tez ani jeden kolednik nie zjawil sie  u drzwi. Dzieciaki wolaly zostac przy komputerach. Wiecej ich bylo na haloween...
Znaki czasu.
Znaki nieba.
I tak bylo pieknie!